PROJEK LORONG SENI 1 SUARA 1MALAYSIA

PROJEK LORONG SENI 1 SUARA 1MALAYSIA
Ayuh! Mari Merakyatkan Seni!

JANGAN LUPA KLIK JE!

Monday, May 31, 2010

BINATANG

BINATANG
oleh Yusrika Bahar

Jika dilihat dengan mata kasar
Yang terpampang secara nyata adalah manusia
cukup sifat, berakal dan anatominya sama.
Jika dilihat dengan pandangan yang sengaja kupicingkan mataku
Pandangan yang kononya sengaja dikaburkan visualnya
Hah!
Buka mata-mata kau luas-luas
Buka isi hati kau lebar-lebar
Itu binatang! Itu setan!
Noktah..titik!

Kata mereka tamadun manusia itu tidak akan lengkap
Sekiranya tiada peperangan, permusuhan, pertumpahan darah dan penaklukan
Hmm..
Kenyataan radikal yang retorik!
Namun siapa yang mampu menidakkan fakta.
Sejak wujudnya Adam hingga wafatnya Muhammad
Tidak pernah sejengkal pun masa itu terluang
Dihabisi dengan keamanan tanpa pertumpahan darah
Ada yang mahu kata aku salah?

Jika didepan kita aman
Dibelakang? Disebelah utara? Timur? Barat?
Barat Laut? Barat Daya? Tenggara?

Lihat dada akhbar, bacalah beberapa naskah pun.
Dari yang bergelar picisan, 'zine', 'minizine', 'mediumzine', 'megazine'
Semuanya ada menayangkan gambaran binatang dan kebinatangan mereka
Binatang yang bangga membawa gelaran manusia paling adil didunia
Manusia paling berperikemanusiaan di jagat raya ini
Manusia yang paling kedepan pemikirannya di mata ketamaduanan
Secara ringkasnya bagi aku tak lain dan tak bukan B.I.N.A.T.A.NG!

Lantanglah suara-suara kita melaung kata-kata hikmat makian
Hingga hilang suara
Hingga kering air-mata
Hingga kontang poket wang
Hingga pokai...hingga serabai
Apa yang kau dapat? Apa yang kau nikmat?

K.O.S.O.N.G
Melainkan kau adalah mangsa dan juadah yang lazat untuk dihadap
Maka segenap ruang kau akan diperincikan
Ditanda segala gerak langkahmu
Agar senang diperangkap
Agar mudah dibaham..kenyang.
Meninggalkan sisa anak bini kau malah keluarga kau kelaparan.
Meninggalkan dengan kemelesetan...kecacatan
Apa peduli! Kasihan..fuh!
Selamat tinggal untuk satu perincian kebajikan.
Jangan harap! Persetankan semua itu!

Namanya pun binatang.
Sedang kucing jika kau panggil mengiau
Dia sekadar jeling kau sebelah mata...
Malah..dengan 'kekwat'nya boleh 'catwalk' tinggalkan kau begitu sahaja
Mahu bagi makan tapi lagaknya bagai bertanya sinis
'makanan harga berapa kau nak bagi aku?'
'layak ke kau bagi aku makan?'
Layan..'Bo'..layan.
Itu adat resamnya binatang.
Baru kucing aku buat perbandingan.
Yang lain kau fikirlah sendiri.

Sekadar suara-suara kita-kita ni tak kemana hendaknya
Berbanding ngauman, tempikan, nguakan, desiran
Bagai angin lalu..sepoi-sepoi bahasa.
Habis air-liur...
Sia-sia jerih-perih
Dia binatang bukan orang.
Mungkin juga ada dikalangan kita juga binatang
Siapa tahu? Siapa boleh jangka?
Binatang boleh menyamar, boleh bermuka-muka
Haaa..

Manusia malu bila bersalah, malah rasa bersalah pun malu
Itu belum malu besar atau dimalukan.
Rasa ditelanjangkan, dibogelkan tanpa seurat benang
Binatang ini janganlah sesekali kau fikir begitu.
Kerana kemaluannya memang terang-terang diluar kangkang.
Jadi nak malu apa?

Sudahnya?
Terus-terusanlah kita-kita ini bersuara
Terus-terusanlah kita-kita ini bercakap
Terus-terusanlah kita-kita ini merayu
Terus-terusanlah kita-kita ini menangis
Tak mahu dengar punya
Tak mahu bilang pun
Kederat kita ni ibarat sampah yang tiada nilai
Malah kerling pun sekadar pandangan kosong.
Siapa kita nak dibandingkan
Berdiri pun bagai langit dengan bumi.
Sebab apa?
Kita orang dan dia BINATANG!


p/s : Khemah pelarian merawat luka berdarah
Sempadan GAZA

No comments:

Post a Comment